Gestoord is het nieuwe normaal
Chef human interest & cultuur Tanja Dierckx las Verborgen Kopzorgen van Leslie Hodge en vraagt zich af of we niet allemaal een beetje gestoord zijn.
Journaliste en psychologe Leslie Hodge bundelde in haar boek ‘Verborgen Kopzorgen’ de getuigenissen van bekende Vlamingen met een psychische stoornis. Lieven Scheire heeft het over zijn fobie, Otto-Jan Ham over zijn paniekstoornis, Bart Kaël over zijn depressie, Noémie Wolfs over haar ADD, Kate Ryan en Sabine Peeters over hun eetstoornis, Kathy Pauwels en Leki over hun burn-out, Jeroen Perceval over zijn verslaving en Ben Segers over zijn bipolaire stoornis...
Als ik die verhalen lees, ben ik niet verrast. Dan denk ik aan het cijfer dat ik niet zo lang geleden tijdens een interview met psychiater An Van Duyse te horen kreeg: één op drie heeft ooit in zijn leven last van psychische problemen. Dat lijkt mij zelfs onderschat.
Wie kent er niemand met depressie? Ga je vriendenkring eens na: hoeveel van hun kinderen hebben ADHD, ADD of ASS? Ook de angsten en de burn-outs die mensen ervaren, swingen tegenwoordig de pan uit. Dat is allemaal geen nieuws.
In mijn bredere kring zijn er inmiddels vier ‘bipolairen’ uit de kast: vrienden, vrienden van vrienden, goeie kennissen. Voordat je denkt dat mijn omgeving bestaat uit een geschift zootje ongeregeld, schuif ik je graag de cijfers toe. Bipolaire stoornis komt voor bij 2 % tot 4 % van de bevolking. Dat is één op 50 tot één op 25. Je komt ze dus overal tegen. Niet dat je dat per se weet, want niet alleen is er aan die mensen zelden iets ‘abnormaals’ te zien, maar rust er vooral een taboe op de diagnose. Mogelijk durft hij of zij het je gewoon niet te vertellen. Net zoals met, pakweg, ADHD, autisme of depressie.
Daarom voel ik me geroepen om op te komen voor onze ‘gestoorde’ medemens. Voor degenen van wie ik het verhaal ken, en voor al die anderen van wie ik het niet ken.
Tegelijkertijd doe ik dit in nagedachtenis van al die wetenschappers, staatshoofden en kunstenaars die met zekerheid of met stellige waarschijnlijkheid één of andere psychische stoornis hadden. Ik noem er enkele: Albert Einstein, Alexander Graham Bell, Isaac Newton, Winston Churchill, Abraham Lincoln, Andy Warhol, Agatha Christie, Alfred Hitchkock, Elisabeth Taylor, James Dean, Marlon Brando, Nina Simone, Jim Morrison, Robin Williams, ... Ik ga verder met de levenden: Bill Gates, Francis Ford Coppola, Steven Fry, Ruby Wax, Elton John, Tom Waits, Mariah Carey, Catherine Zeta-Jones, Gwen Stefani, Ben Stiller, ...
Zo zie je maar: mensen met een stoornis kunnen de wereld verbeteren, of hem op zijn minst een interessante twist geven.
Laat ons dus stigma’s doorbreken. En vooral het taboe een halt toeroepen, zodat die mensen vrijuit kunnen praten over wat hen bezighoudt. Laat ons er normaal over doen, want als je bekijkt hoe snel er tegenwoordig een diagnose wordt gesteld, is het nog slechts een kwestie van tijd voor iedereen ‘officieel’ gestoord is.
Want wie is er tegenwoordig nog normaal? En wat is ‘normaal’?
Chef human interest & cultuur Tanja Dierckx gaat voor cultuur in alle vormen en kleuren. Voor Feeling interviewt zij baanbrekers, gastvrouwen en andere gewone mensen met een interessant kantje.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier