Gezond

Noella vond na dertig jaar een oplossing voor haar hyperventilatie-aanvallen

Goele Tielens

20 okt 2018

Noella was 17 toen ze voor het eerst hyperventileerde. Jarenlang bezocht ze dokters en zocht ze naar manieren om er mee om te gaan. Dankzij de Buteyko-methode kan ze eindelijk terug opgelucht ademhalen, en schreef er zelfs een boek over.

“Toen ik zeventien was en met mijn vriendje in de cinema zat, voelde ik me benauwd. Ik kon steeds moeilijker ademen, en het leek of mijn keel stilaan dichtgesnoerd werd. Ik raakte in paniek en vluchtte weg uit de zaal. Zonder dat ik het wist, had ik mijn eerste hevige hyperventilatie-aanval. Het bleek niet de enige te zijn, want later bleven ze elkaar opvolgen. Ik kreeg ze op verschillende plaatsen: thuis, op restaurant, in de bus… Vooral in afgesloten ruimtes stak mijn ademnood de kop op. Het voelde telkens alsof ik onder water werd gehouden, hopeloos snakkend naar lucht, alsof ik letterlijk en figuurlijk verdronk, vreselijk beangstigend.

“Het voelde telkens alsof ik onder water werd gehouden, hopeloos snakkend naar lucht, alsof ik letterlijk en figuurlijk verdronk, vreselijk beangstigend.”

Toch wilde ik die aanvallen mijn leven niet laten bepalen. Ik werkte jarenlang als model en niemand was op de hoogte van mijn probleem. Omdat ik vaak niet zelf durfde rijden naar de shoots of shows was het altijd een hele organisatie om er te geraken. Buitenlandse opdrachten durfde ik zelfs niet aan te nemen, want wat als ik een paniekaanval in het vliegtuig kreeg, of tijdens een nacht alleen in een hotelkamer? En op feestjes of vergaderingen was ik erg goed geworden in leugentjes bedenken om mezelf in te dekken. Ik had steeds de nodige vluchtroutes achter de hand. Liegen om te ontsnappen uit een situatie werd mijn tweede aard. Ik was mijn hyperventilatie geworden.

Nadien was ik 15 jaar actief in de politieke wereld, eerst als kabinetsmedewerker, later als gemeenteraadslid. De trein richting Brussel nemen, was telkens weer een beproeving. Soms lukte het me zonder noemenswaardige problemen, maar vaak begon ik te overademen, kreeg ik tintelingen in mijn handen en gezicht, en stak het gevoel van stikken de kop op. Maar het zou mij niet tegenhouden. Ik wilde mijn dromen najagen en zocht steeds vluchtroutes zodat niemand mijn probleem zou zien. Ik moest ten allen tijde ongemerkt kunnen wegvluchten als mijn ademhaling weer op hol sloeg. Gelukkig steunde mijn man mij door dik en dun, hij kende mijn geheim natuurlijk wel en pikte me op als het echt niet meer lukte of hielp me zelfs leugentjes bedenken.

Ik ben naar ontzettend veel dokters geweest, ik denk dat ik er minstens vijftig heb gezien. Ik was overtuigd dat er iets ernstigs aan de hand was met mijn longen of mijn hart, een tumor misschien? Maar ze vonden niets, dus ik kon het niet aanpakken. Ik had kleine trucjes. Ik had altijd mijn ‘relaxatiepilletje’ op zak, zonder ging ik de deur niet uit. Ik heb het nooit genomen, maar het gaf me wél het veiligheidsgevoel dat ik iets had als ik de controle zou verliezen.

Toen mijn man zo’n tien jaar geleden overleed aan een hartaderbreuk, maakte me dat nog angstiger. Ik miste hem vreselijk en voelde me alleen, niemand die me kon helpen, die me begreep. Ik lag alleen in dat grote bed en vroeg mij af ‘wat als ik nu een aanval krijg?’

Toeval bestaat niet

Ik besloot mijn leven om te gooien en schreef me in voor een 4-jarige opleiding gezondheidsconsulente. Ik stortte me volledig op mijn studie. Ik maakte mijn eindwerk rond ademhaling, maar er bleven veel vragen onbeantwoord. Tot ik iets las over de Buteyko-methode, een een door een Russische arts ontwikkelde ademhalingstechniek die al duizenden astma-, apneu- en hyperventilatiepatiënten heeft geholpen.

Ik schreef me in voor drie opleidingen in Tilburg en er ging een wereld voor me open. Ik leerde er onder andere dat diep ademhalen de grootste misvatting is als je hyperventileert. Het is net nodig om rustig en ondiep door de neus in en uit te ademen. Eindelijk kreeg ik antwoord op zoveel vragen. De tranen rolden van mijn wangen toen ik voor het eerst de Buteyko-methode probeerde en mijn ademhaling onder controle kreeg. Ik ben nog niet volledig van mijn ademhalingsproblemen af, maar we komen er. De Buteyko-techniek heeft mij mijn vrijheid teruggegeven.

Boek

Ik schreef alle informatie op en maakte er mijn eindwerk rond. Ik gaf lezingen en merkte dat er veel vragen kwamen over ademhaling. Zo rijpte het idee om een boek te schrijven. Op de Boekenbeurs trok ik mijn stoute schoenen aan, ik gaf het manuscript aan Herman Brusselmans. Hij had de dag ervoor immers verteld in een programma over zijn angsten en hoe die zijn leven beheersten. De dag nadien kreeg ik een mailtje, hij vond het goed en mocht zelfs zijn recensie in het boek plaatsen. Dus ik besloot ervoor te gaan. Het boek ligt nu in de winkelrekken en ik hoop dat ik voor veel mensen een inspiratie kan zijn. Het is trouwens niet alleen geschikt voor mensen met hyperventilatie, het is een hulp voor mensen die in het publiek moeten spreken, die een belangrijk sollicitatiegesprek hebben of mensen met CVS of fybromylagie. Allen kunnen ze met de toepassing van de Buteyko-methode hun ademtekort onder controle krijgen. Dankzij dagelijks oefenen over een langere periode kun je bovendien je ademhaling terug volledig in evenwicht krijgen. Zo kunnen klachten die veroorzaakt worden door het overademen, verminderen of verdwijnen. Er is dus wél degelijk een permanente oplossing voor die vreselijke aanvallen.”