Column: onze chef-mode deed aan kundalini yoga, zonder teennagel, met onze gastvrouwen
“Wie me een beetje kent, weet: ik ben niet sportief. Ik ga vier keer per jaar joggen, en dan balanceer ik na afloop dermate op de rand van leven en dood dat ik een kwartaal nodig heb om te herstellen.
De Gong Show
Fitnessen blijkt ook niet te lukken: ik heb mijn abonnement bij Basic Fit al welgeteld twee keer gebruikt. Logisch eigenlijk, want 1) ik ben niet basic, en het gebrek aan luxe en elegantie maakt dat ik met latex handschoenen op de crosstrainer stap en korter sport dan nuttig, wegens ik-kan-nu-echt-geen-tl-licht-meer-zien. En 2) ik ben niet fit, waardoor ik me pijnlijk bewust ben van mijn kortademigheid, terwijl de anderen zingend, fluitend en snapchattend een sprintje trekken op de loopband. Ik teer kortom op mijn sympathieke metabolisme, dat me toelaat te eten en te luiwammesen zonder dat ik in een aardappel verander.
Maar ter zake. Af en toe moet ik, ten behoeve van het werk, uit mijn comfortzone treden. Zoals gisteren, toen ik samen met onze gastvrouwen voor het eerst in mijn leven een rondje kundalini yoga ging doen. Mijn avontuur begon met een joekel van een paniekaanval: mijn lichaam kan amper simpele bevelen uitvoeren – zit, sta, lig, rol om -, laat staan een yogasoort waarvan ik de naam nog nooit had gehoord. Bovendien bevestigden zowat al onze gastvrouwen, inclusief Evi Van Acker en Elodie Ouédraogo – twee Olympisch kampioenen, mocht je dat niet weten – op onze uitnodigingsmail met een enthousiast ‘Ik kijk er al naar uit!’, waarna ik wist: ik ga afgaan. En nog vrij publiekelijk ook.
‘Ik ontdekte dat onze gastvrouwen ook maar gewoon vrouwen zijn, met outfit- en yogastress’
Gelukkig treedt er dan in mijn hoofd een soort rampenplan in werking: misschien moest ik er gewoon reuzeprofessioneel uitzien, met een dotje en een lenige outfit en blote voeten, om de aandacht af te leiden van het feit dat ik mijn twee benen niet in kleermakerszit krijg zonder botbreuken. En toen, net toen ik het weer een beetje op een rij had, scheurde ik bij een stom accident de nagel van mijn grote teen af. Wat overbleef was (sorry) een gapend roze vlakte waar ik weeïg van werd – de dokter adviseerde om de komende maanden gesloten schoenen te dragen ‘voor het zicht’ en er vooral geen verbandje om te doen, want dat geneest niet goed. OH CRAP.
#lovemyjob
Ik googelde ‘yoga + schoenen’ en kwam erbij uit dat die dingen wel bestaan, maar allemaal open zijn aan de tenen. Ik googelde ‘yoga + sokken’ en ontdekte dat ook die krengen allemaal open tenen hebben (en lélijk zijn). Ik zou dus een ingewikkeld soort yoga doen, in het gezelschap van powervrouwen, met twee houten benen (ik, niet de powervrouwen) en een ontbrekende teennagel. Gelukkig zou alles ook gefilmd worden, voor later, online. Kon ik de oorsprong van mijn depressie bekijken en herbekijken, zelfs sharen op Facebook. Hashtag love my job.
Lees ook: yoga-sessie met onze Feeling-gastvrouwen: dé video.
Maar ik ging naar de kundalini yoga, zonder teennagel, met onze gastvrouwen – en het werd een geweldige ochtend. Ik ontdekte dat kundalini geen soort yoga is waarbij je van jezelf een origami maakt. Ik ontdekte dat ik van een gong rustig word en tegelijk energie krijg. En ik ontdekte dat onze gastvrouwen ook maar gewoon vrouwen zijn, met outfitstress en yoga-stress. Als ik straks weer tien teennagels heb, schrijf ik me in voor de yogales. Ik meen het.”
Wil je zelf ook eens een yoga-sessie volgen met gastvrouw Goedele Leyssen?
Schrijf je hier in voor onze Feeling Forward ontbijtsessie met Goedele. Geniet van een heerlijk ontbijt, een yoga-sessie en een lezing van Goedele over het effect van emo-eten op je lichaam. Schrijf je hier in.