Vrouwen die kiezen voor een leven zonder kinderen krijgen vaak onbegripvolle reacties. Zinnen als: “Je zal nog wel van gedacht veranderen.” of “Dat is tegen de natuur.” moeten ze al te vaak aanhoren. Maar het is wel oké om geen kinderen te willen. Lees hier waarom.
Het kan best dat kinderen grootbrengen niets voor jou is, dat je er niet voor ‘in de wieg bent gelegd.’ En dat is oké. Het wil niet zeggen dat je kinderen haat, maar dat je uitkomt voor wie je echt bent en voor wat je wil in het leven. Het is echter niet gemakkelijk om dat aan jezelf en je omgeving toe te geven en wel om de volgende redenen:
1. Sociale druk
In onze maatschappij is het bijna geïndoctrineerd dat koppels gaan samenwonen, trouwen en vervolgens kinderen krijgen. Het is een vorm van sociale druk waaraan menig koppel bezwijkt. Men kiest voor kinderen omdat dat van hun omgeving wordt verwacht en eigenlijk is dit een foute motivatie. Zo’n foute motivatie heeft gevolgen voor de opvoeding van de kinderen en voor hun latere leven.
2. Je relatie
Er zijn ook tal van koppels die een kind krijgen omdat ze ervan uitgaan dat het hun dichter bij elkaar brengt. Daarnaast zijn er ook koppels waarbij maar één van beide partners een kind wilt en de andere tegen zijn eigen waarden in hieraan toegeeft. Ook dit is een foute motivatie om aan kinderen te beginnen. Al vraagt het veel moed om aan je partner toe te geven dat je een andere weg op wil in je leven, eentje zonder kinderen.
3. Levensweg
Je hebt een succesvolle carrière, een mooi huis, je zag mooie plekken in de wereld, je hebt een grote vriendenkring, maar je mist iets? Een kind wordt vaak gezien als ‘de kers op de taart’ van het volwassen leven. Als een soort overgangsritueel dat erbij hoort en dat je moet meegemaakt hebben. Toch is dit niet zo. Als jij voelt dat een kind je niet gelukkiger zal maken en weet dat er andere manieren zijn om je gelukkig te maken, dan moet je dat aan jezelf durven toegeven.
4. Chaos
Kinderen opvoeden is geen gemakkelijke opdracht. Ze kunnen schattig, lief, intelligent zijn, maar kinderen kunnen ook frustrerend, moeilijk, misschien zelfs teleurstellend zijn. Net als met je partner of met je familie zijn het personen waar je mee moet leren samenleven. Ook al krijgen ze je DNA, ze hebben elk hun eigen persoonlijkheid. Daarom één aloude wijze raad: bezint eer ge begint.
Met de huidige groeiende wereldpopulatie is het ook niet nodig dat iedereen kinderen krijgt. We moeten afstappen van het maatschappelijke idee dat een kind krijgen erbij hoort. Het is een soort cliché dat we niet uit de wereld krijgen, net als het idee dat enige kinderen eenzaam zijn.
