Volgens deze 40+ mama komt een kindje nooit te laat

10 jun 2016

"Een kindje is altijd goed nieuws": een motto waarin ook Mireille zich kan vinden. Deze 43-jarige maar kersverse mama is één van de 40-plus mama's waar we steeds vaker over horen. Want na de geboorte van Myra (16), Mick (15) en Marlies (8), kwam kleinste spruit Karlien (19 maanden) in haar leven. Hieronder vertelt deze straffe mama haar verhaal.

Eerst kinderen, dan carrière?

“Eerst kinderen, dan carrière, dacht ik. Ik was 27 toen ik moeder werd. Zestien maanden na de geboorte van Myra volgde Mick. Een koningswens. Maar de relatie met hun vader was turbulent. Aan liefde geen gebrek, maar hij had zichzelf niet helemaal in de hand en leven met hem was moeilijk en stressvol.

Een moeilijke keuze

Na de zoveelste verzoening kwam Marlies. Mijn dessertkindje noem ik haar, ze kwam omdat ik er zin in had. Tot mijn ex-partner herviel. Toen heb ik mijn verstand gebruikt. We zijn gescheiden. Vier jaar lang woonde ik alleen met mijn drie kinderen. Ik koester warme herinneringen aan die tijd.

Een nieuwe start

Drie jaar geleden leerde ik mijn huidige partner kennen. Karel is zorgzaam en attent. Hij had geen kinderwens, ik ook niet meer. Tot ik acht maanden later zwanger bleek. We woonden nog niet samen, we wilden de kinderen niet bruuskeren. We moesten een beslissing nemen, al wist ik toen al dat ik dit kind zou missen als het niet zou komen. Misschien loste de natuur het wel voor ons op? Toen ik na zeven weken naar de gynaecoloog ging, wilde mijn man per se mee. Het hartje klopte. Bij de 12de week bleken alle prenatale testen goed. Zoals mijn grootvader zei: een kindje is altijd goed nieuws. We waren zo blij. Voor het eerst ervaarde ik dat een zwangerschap ook aangenaam kan zijn binnen een stabiele relatie.

Ons pousse-cafékindje

We zijn dolgelukkig met ons pousse-cafékindje. Voor de kinderen was het wennen, maar nu zijn ze Karliens grootste fan. Ze is het bindmiddel in ons gezin. Mijn man ontpopte zich als een toegewijde vader. Ik geniet van zijn verwondering over haar evolutie. Een happy ending, dus. Dat verdien ik wel, al had ik niet verwacht dat de beloning op die manier zou komen."

Voor meer getuigenissen, kun je het straffe verhaal van Jes of van Marianne lezen.