Conciërge Sonja Wellens (64): “Rond mijn vijftigste is mijn leven in de plooi gevallen, dan ben ik pas echt geland”

Je leeftijd is maar een getal, dat is bij deze nog maar eens bewezen. Van een prille baby tot een hoogbejaarde kunstenaar: dit is een ode aan de vrouw, ongeacht haar leeftijd.

Dit keer aan het woord: conciërge Sonja Wellens (64) met Filou (16)

“Ik ben 39+ (lacht), en alhoewel ik binnen twee jaar op pensioen kan, wil ik dat absoluut niet. Ik ga niet in een breiclub zitten; ik voel me jong, fit, ik wil gewoon blijven werken. Aan ouder worden valt niets te doen, en hoewel je natuurlijk fysiek veroudert, voel ik me mentaal vooral vreedzamer dan vroeger. Rustiger. Rond mijn vijftigste is mijn leven in de plooi gevallen; dan ben ik pas echt geland. Ervoor waren mijn wilde jaren. (lacht) Ik heb lang in het buitenland gewerkt, als kinderanimator bij Iberostar. Járen heb ik dat gedaan, verkleed in een Snoopy-pak in de hotels – enorm gráág gedaan ook. Terug in België heb ik een opleiding tot receptionist gevolgd, en zelfs ooit nog stage gelopen bij P-magazine. Vandaag sta ik met beide voeten stevig op de grond, en het allerbelangrijkste: ik kan goed voor mezelf zorgen. Ik verdien als single vrouw de kost, heb mijn eigen auto, heb geen schulden, leef met mijn hondje, heb mijn mama nog bij me, familie, veel vrienden...”

‘Als ik het had geweten, had ik geleefd voor viér’

“Ik heb een fantastisch leven achter de rug. Mijn moeder zegt soms: ‘Sonja, je hebt geleefd voor twee.’ En dan antwoord ik: ‘Als ik het had geweten, had ik geleefd voor viér.’ Waarom ik dat zeg? De afgelopen tien jaar zijn voorbijgevlogen, en ik weet: de volgende tien jaar gaan dus ook voorbijvliegen. Je moet intens de dag, de week, de maand plukken.”

“Mijn leven was – is – kleurrijk; ik heb zóveel fascinerende mensen ontmoet, ook op mijn reizen, ik ken overal wel iemand. Ik kan ook overal komen, maar ik val niet graag mensen lastig. Ik ben niet die vrouw die zomaar bij je aan de bel gaat hangen, ik laat iedereen zijn privacy. Maar ik ben een heel populair iemand, mijn hele leven al – ik durf dat zeggen, ja. Mij heb je gezién, ik tover op elk gezicht een glimlach, dat heb ik mijn hele leven gehad. (lacht) Ik trek dat aan; een lach, een toffe babbel.”

“Genetisch mag ik niet klagen, maar ik vind het heel vervelend dat ik de huid van mijn moeder heb, ik heb stilaan toch veel rimpels. Ik wil daar wel iets laten aan doen – het wordt een facelift, denk ik. Ik ben niet van plan te beginnen met hier een spuitje, daar een spuitje: het moet ineens grondig zijn. Een goede dokter, en als ik op pensioen ben, dan ga ik er even tussenuit, om me te laten opfrissen. Dat heb ik al beslist – ik financier dat met mijn pensioensparen dat dan vrijkomt. (lacht) Intussen wordt hier wat gefotoshopt toch, hé?”

Meer lezen

Door Els Keymeulen en Catherine Kosters. Beeld: Jan Vandevyver.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

Gesponsorde content