Sarah kan niet genieten van eten door haar smaakpapillen
Sarah kreeg van jongs af aan een slechte ervaring met eten. Door dit cruciale moment kan ze niet meer genieten van een slaatje of zelfs een glaasje champagne.
Salmonellavergiftiging
Sarah: “Het is bij mij begonnen toen ik één jaar oud was. Ik kreeg een salmonellavergiftiging en werd met uitdrogingsverschijnselen opgenomen in het ziekenhuis. Naar verluidt is dat een cruciale periode in het ontwikkelen van je smaakpapillen. Ik mocht er een hele tijd alleen bepaalde dingen eten, zoals rijst, aardappelen en pasta. Rijst lust ik nog altijd heel graag.
Nadat ik uit het ziekenhuis kwam, lustte ik vrijwel niets meer, en dat is zo gebleven, ondertussen al 31 jaar lang. Ik eet geen groente of fruit, geen kaas, geen vis en schaaldieren, drink geen wijn, bier of champagne. Zowel de smaak als textuur van de meeste dingen vind ik totaal niet aangenaam.
Wat ik dan wel eet? Boterhammen met choco, veel vlees, pasta, frieten, eens naar Pizzahut of McDonald’s. En ja, sommige dagen roof ik gewoon de snoepkast leeg op het werk. Ja, dat is erg ongezond en niet zo gevarieerd. Maar ik heb onlangs mijn bloedwaarden laten testen, en de dokter zei: ‘Perfecter kan niet’.
Naar kookprogramma’s kijken vind ik intrigerend. Nigella Lawson vind ik een fantastische vrouw. Soms denk ik: al had ik maar een tiende van haar passie voor lekker eten, ik zou zielsgelukkig zijn.
‘Sla eten. Wie doet zoiets vreemds? Je eet toch ook geen blad van een boom op?’
Grillen, noemen sommigen het. Voor mij is het vooral lastig en frustrerend. Ja, het zit tussen de oren wellicht, maar het is echt geen pretje. Ik zou er veel geld voor overhebben om eens op een terrasje te zitten en net zoals anderen te genieten van een slaatje.
Etentjes zijn een nachtmerrie
Voedsel dat ik niet ken, vormt voor mij een enorme drempel. Als kind heb ik op school ettelijke keren straf gekregen omdat ik mijn bord niet leegat. Zo herinner ik me dat ze me eens tot drie uur in de namiddag aan tafel hebben laten zitten. In het middelbaar werd ik vindingrijker. Dan sneed ik mijn eten in kleine brokjes en verstopte ik het in mijn servet.
Tijdens de jaarlijkse reis met mijn ouders naar Frankrijk leefde ik twee weken op jambon-frites. Mijn zwangerschappen verliepen al even gek. Tijdens de eerste at ik voornamelijk rijst met currysaus, tijdens de tweede heb ik geleefd op hamburgers. ’s Avonds eet ik nooit. Omdat ik geen honger heb, en omdat de kinderen anders mijn slechte eetgewoonten zouden overnemen. Gelukkig eet mijn man alles. Hij eet met de kinderen vóór ik thuiskom.
Ik moet me heel vaak verantwoorden, en kom door mijn eetprobleem in de meest gênante situaties terecht. De eerste keer dat ik met mijn man bij zijn ouders ging eten, stond er hutsepot op het menu. Dat was voor mij je reinste nachtmerrie. Of het eerste etentje met mijn collega’s: kreeft, garnalen, hertenkalf. Voor mij allemaal vreselijke dingen. Sla eten is voor mij ook iets héél vreemds. Je eet toch ook geen blad van een boom op? Ik moet ervan kokhalzen. Als er groenten op mijn bord komen, heb ik zin om héél ver weg te lopen.”
Op zoek naar meer straffe getuigenissen? Lees dan zeker het verhaal van Kathleen die single werd na 27 jaar huwelijk en de tips van gelukkige single Evy.
Lees ook:
6 tips om vandaag nog te starten met sporten
7 tips om voorjaarsvermoeidheid tegen te gaan
Door: Annelies Vanbelle