Ninke heeft een kind met een man die bindingsangst heeft

Ninke en Nicholas elkaar in Goa. Het reizen bracht hen bijeen. Toch heeft Nicholas moeite om zich te binden en een relatie aan te gaan. 

Geheime relatie

Ninke: “Vier jaar geleden zegde ik mijn baan en mijn huishuur op. Ik wilde gaan reizen en besloot door India te trekken. Na een halfjaar kwam ik aan in Goa, het spirituele hippiedorp waar een echte community-sfeer heerst. Het was een fijne, inspirerende plek. Ik voelde me er meteen thuis.

Al heel snel leerde ik daar Nicholas kennen, een Australiër die er tijdens het seizoen woonde met zijn Russische vriendin en haar twee kinderen. Tussen ons ontstond een hechte vriendschap, maar omdat hij een relatie had, dacht ik nooit aan meer. Ik moest uiteindelijk terug naar huis, maar ik voelde me zo goed in Goa dat ik probeerde er elke winter opnieuw naartoe te gaan.

Ik ben nu net weer terug van zes maanden Goa. Deze keer was alles anders. De relatie met Nicholas’ Russische vriendin was uit, en onze vriendschap kreeg al heel snel een romantisch element. Het voelde allemaal verbazingwekkend goed, vertrouwd, diepgaand en natuurlijk.

In een sociale setting gedroegen we ons gewoon vriendschappelijk

Maar na een week trok hij zich opeens emotioneel terug. Hij voelde dat ik een toekomst begon te zien samen, terwijl hij daar helemaal niet klaar voor was. De relatie met de Russische vrouw was nog maar net beëindigd, en hij wilde een aanwezige vader blijven voor haar kinderen. Een nieuwe intense liefdesrelatie paste helemaal niet in zijn leven. Bovendien was hij helemaal opgeslorpt door een spirituele opleiding die hij daar volgde.

Er waren dus gevoelens in overvloed, maar in zijn hoofd zat het niet goed. Dus vroeg hij me om gewoon als vrienden verder te gaan. Dat duurde welgeteld een week; de aantrekkingskracht was te groot. Op zijn verzoek hielden we onze relatie geheim. Ik sliep bij hem, maar ’s ochtends sloop ik weg, voor een van de kinderen kon binnenkomen. En in een sociale setting gedroegen we ons gewoon vriendschappelijk. Dat acteren vond ik héél moeilijk: ik wilde me gehoord en gezien voelen.”

Steeds meer in de steek gelaten

“Zo ging het af en aan, als een golfbeweging, maandenlang. Zelfs toen zijn ex-vriendin en zijn vrienden op de hoogte raakten van onze relatie, en er vrede mee namen. Hij trok zich nu eens terug omdat hij vond dat het te snel ging, dan weer gaf hij zich helemaal over aan onze liefde. En ik ben zo eigenzinnig dat ik niet losliet. Voor mij zijn mensen tot wie je je zo sterk aangetrokken voelt, er met een reden. Zij hebben je de grootste lessen te leren. Dus ik wilde niet van hem weglopen, ik wilde de confrontatie aangaan, ook met mezelf, maar hij vond het vaak te verstikkend, en vond dat het niet het juiste moment was voor een relatie.

Ik voelde me steeds meer in de steek gelaten. Wat een grote rol speelde, is dat ik een moeilijke jeugd heb gehad. Mijn vader was alcoholist, ik heb nooit op hem kunnen rekenen. Toen ik vijf was, gingen mijn ouders uit elkaar, toen ik twaalf was, stierf hij. Door dat alles was ik overgevoelig voor afwijzing en verlating, en Nicholas was een enorme trigger. Ik projecteerde al mijn angsten én woede op hem.

Vriendschap en een kind

Na de zoveelste discussie stelde ik hem voor de keuze: houden we het bij vriendschap, of durf je eindelijk voluit te kiezen voor een relatie? Hij was heel duidelijk: hij koos voor vriendschap. Ik besloot afstand te nemen, en hem niet meer te willen horen of zien. Ik zou terugkeren naar België.

En toen gebeurde er iets onverwachts: mijn maandstonden bleven uit. We deden samen een test, en ik bleek inderdaad zwanger te zijn. Meteen maakte ik hem duidelijk dat ik geen abortus wilde. Hij koesterde ergens wel een vaderwens, en beloofde er te zijn voor me, als vader van het kindje, en alle mogelijke materiële steun te bieden, maar emotionele steun mocht ik van hem niet verwachten. Hij had besloten dat we niet als liefdespartners zouden verdergaan, en bleef ook in deze uitzonderlijke situatie bij zijn keuze.

Hij zou er zijn voor ons kind, me materieel steunen, maar een liefdesrelatie mocht ik niet verwachten

Ik heb die eerste dagen enorm veel geskypet met al mijn familie en vrienden hier. Ik had hun steun zo hard nodig. Ik was ver weg van thuis, mijn vertrouwde basis, en was door de afwijzing van Nicholas én de hormonen ook erg emotioneel. Ik heb mijn ziel uit mijn lijf gehuild.”

Het kind dat bindt

Op dit moment ben ik – tijdelijk? – terug in België, en hij is in Australië om te werken. We voelen heel veel liefde voor elkaar, en we willen verantwoordelijke en liefdevolle ouders zijn voor ons kindje, maar dat blijkt voorlopig niet genoeg om onze complexe en sterke persoonlijkheden te combineren. We gunnen elkaar nu een paar maanden de tijd om elk onze eigen knopen te ontwarren. Ik probeer met de hulp van een therapeut in het reine te komen met mijn verleden, en hij denkt ondertussen na of hij me een stabiele basis kan en wil bieden.

Ik weet niet wat de toekomst brengt: kiezen we er toch voor om samen ergens een nestje te bouwen, of word ik een alleenstaande mama, en blijf ik in België, terwijl hij zo vaak hij wil op bezoek mag komen? Hoe dan ook: de baby die op komst is, is voor ons allebei een reden om er alles, maar dan ook alles aan te doen om een constructieve manier van partnerschap te vinden. We hopen van harte dat we samen een weg vinden waar we allebei in kunnen geloven.”

Wil je je eigen relatie een boost geven? Met deze tip kan je je relatie weer verbeteren


Lees ook: 

Prachtig: premature baby overleeft dankzij tweelingzusje

Nathalie vond geen man voor haar kinderwens

Tonia blijft door haar ziekte kinderloos

Door: Annelies Vanbelle

Partner Content

Gesponsorde content