Celebs

Komen Eten met Bockie De Repper: “Ik ben veeleer een moerastype dan een stadstype”

Feeling Redactie

18 dec 2023

Ze serveerden het afgelopen jaar het beste van zichzelf op nationale tv, hier zetten ze op het menu: een diner in eigen regie. Aan de feesttafel van Bockie De Repper? Een stand-upcomedian, groene ogre, iconisch filmpersonage en Bockies mama.

De gastheer: Bockie De Repper

Was het afgelopen jaar te zien in Boris (Play4), Dat Eet Dan Gelukkig Zijn (VTM), Snackmasters (VTM) en in de jury van De Slimste Mens ter Wereld (Play4).

De gasten

Doug Stanhope, Amerikaanse stand-upcomedian

“Ik heb aan Doug Stanhope veel gehad op dat kruispunt in mijn leven waarop mijn kameraden, de ‘boys for life’, begonnen weg te vallen om een gezin te starten en ik schijnbaar alleen achterbleef. Gelukkig was hij er toen, intussen al sinds mijn 18de een soort pluspapa van het verderf. Hij verdedigde dat. En oké, hij heeft alcoholisme gepropageerd en de levensstijl van je nergens iets van aan te trekken en voor altijd Peter Pan te blijven. Maar op een zelfde, uitzoomende manier kijkt hij ook naar nationalisme, abortus… Hij is de slimste man ooit, die helaas nooit de Nobelprijs zal winnen gezien zijn dubbele tong. Hij drinkt om zijn onzekerheid te overwinnen, rookt sigaretten om te kunnen schrijven, doet drugs om zijn hoofd buiten de gangbare paden te leiden. Met hem aan tafel ben ik zeker dat er drank zal zijn. En als mijn sigaretten op zijn, zal hij er sowieso nog hebben.”

We gaan allemaal naar elkaar kijken met een blik van: we pakken het er beter nu van, want morgen gaan we afzien

Shrek, grote groene ogre uit de gelijknamige DreamWorks-animatiefilm

“In 2001 is Shrek uitgekomen, met de gelijknamige ogre als de eerste antitekenfilmfiguur ooit. Eén die tegen alles inging en al die andere sprookjes belachelijk maakte. Ik dacht toen: fuck ja, zo kan het ook – ik paste zelf niet per se binnen de gangbare maatschappelijke kaders. In die eerste Shrek zit hij in zijn swamp, voor de haard, aan een volledig gedekte tafel. Ik wilde daar al zo hard tegenover hem zitten! Twee lelijkaards bijeen (lacht), en dat op zich als gespreksonderwerp. Het is het soort gezelligheid zoals ik ze graag heb; die van de lelijke dingen. Ik ben veeleer een moerastype dan een stadstype. Ik ga niet naar de vipzone in de Carré, ik zit liever in de bruine kroeg tussen de Shreks van onze generatie.” (lacht)

Tony Soprano, hoofdpersonage van HBO-serie The Sopranos, gespeeld door James Gandolfini

“Ik moet The Sopranos al twintig keer herbekeken hebben. Het is de beste serie die er ooit heeft bestaan, punt. Er is een verschil tussen de maffiabaas en Tony Soprano thuis. Als laatste is hij toch iets kalmer, geniet hij ook meer. En in die hoedanigheid zit hij ook bij mij aan tafel, en kunnen we bijvoorbeeld praten over onze paniekaanvallen. Zowel Doug, Shrek, Tony als ik zullen sowieso beseffen: als we straks wakker worden, is daar de kater, de paniekaanval. Verdomme. (lacht) We gaan allemaal naar elkaar kijken met een blik van: we pakken het er beter nu van, want morgen gaan we afzien.”

Lees ook: Komen Eten met Linde Merckpoel: “Ik zou Ottolenghi vragen een uurtje vroeger te komen”

Martine Moereels, Bockies ma

“Hoeveel moeite kan het kosten om een fucking koffie te gaan drinken met je moeder, en toch gebeurt dat maar één keer per maand – eigenlijk is dat schandalig. Laat dat iets zijn waaraan ik moet werken: genieten van mijn moeder nu alles er nog perfect oké mee is. Herinneringen maken voor later, want de kans bestaat dat we haar ooit moeten begraven. Ik weet wel niet naast wie van de drie ik haar ga zetten. (lacht) Ze zou er alleszins geen idee van hebben dat er een maffiabaas bij het gezelschap zit: ‘Allé jong, jij werkt voor de vuilniskar.’ (lacht) Dat ze sfeer gaat maken, is zeker. Mijn ma komt met iedereen overeen, dat heb ik zeker ook van haar geërfd.”

Het verloop

“Doordat ik mensen te hard wil pleasen, wil ik het te perfect, wat me heel veel stress bezorgt. Daarom kan ik het eigenlijk niet aan om gastheer te zijn. De avond gaat een stroef begin kennen; niemand kent elkaar. Ik ga eraan ontsnappen door vanuit de keuken af en toe te komen luisteren of iedereen al wat tipsy aan het worden is. Doug Stanhope is sowieso te vroeg aan het pieken, de luide drunk. Shrek drinkt ook, maar is eerder observerend en laat tussendoor van die moerasboeren recht uit zijn gal – we kunnen er oprecht niet aan doen. Hij wilde eigenlijk niet komen en is er alleen omdat Fiona vond dat hij het niet kon maken om nog af te zeggen.”

“Tony Soprano heeft het culinaire thema van de avond bepaald: we eten Italiaanse vleeswaren, net zoals hij rechtstreeks uit de verpakking, met onze handen. Er is ook pasta, maar niemand krijgt een lepel. We moeten dat – net zoals Tony – nogal agressief met onze vork binnenscheppen. Ik heb net van de dokter gehoord dat ik mijn desserts beter zou skippen, maar kaas doe ik wél. De houten plank kan handy boy Shrek meebrengen. (lacht) Iedereen is op den duur aan het dansen en finaal ook aan het meezingen met hits uit de jaren negentig. We eindigen dronken in mijn living, genietend van het leven en van elkaar. Misschien komt er nog volk bij, want ik ga ongetwijfeld rondbellen: ‘Hé zot, Tony Soprano en Shrek staan hier te dansen. Kom nu naar hier! En breng sigaretten mee, want Doug Stanhope zit zonder.’” (lacht)