Celebs

Kunstenares Inès van den Kieboom: “Als ik één ding wil meegeven aan de jeugd, dan is het dat je meer kunt dan je beseft”

Feeling Redactie

11 dec 2023

Inès van den Kieboom (93) schildert al sinds de sixties, maar komt er pas de laatste jaren mee naar buiten. Met wereldwijd succes.

Meer lezen: Televisiemaakster Lidewij Nuitten: “Bij mij heeft maagdelijkheid lang gevoeld als de taboe der taboes”

“Ik schilderde altijd voor mijn plezier. Op aandringen van mijn man en dochter verkocht ik af en toe een werk, maar ik was er niet zo mee bezig. Ik wilde graag al mijn schilderijen eens samen exposeren voor vrienden en familie, meer niet. Vorige zomer kwam Gavin Vanaelst kijken, en we beslisten een selectie van werken tentoon te stellen in zijn kleine antiekzaak Aboli Bibelot. Nog voor de opening was er al werk verkocht aan voorbijgangers. Op de vernissage was ook bekend galerijhouder Tim Van Laere aanwezig. Hij vroeg me meteen of ik bij zijn galerij wilde komen, wat ik een fantastisch aanbod vond. Al een maand later nam ik deel aan de groepstentoonstelling en in de lente kreeg ik een solotentoonstelling. Toen ik in de Tim Van Laere Gallery binnenwandelde en daar al mijn werken zag hangen, werd ik toch wel even stil. Eigenlijk is het ongelofelijk, zelfs Venus Williams heeft schilderijen van me gekocht.”

Toen ik in de Tim Van Laere Gallery binnenwandelde en daar al mijn werken zag hangen, werd ik toch wel even stil. Eigenlijk is het ongelofelijk, zelfs Venus Williams heeft schilderijen van me gekocht

“De mensen zeggen allemaal hetzelfde: mevrouw, uw werk maakt me zo blij. Ik ga hier vrolijk en opgewekt buiten. The act of painting geeft me veel plezier en ik denk dat mensen dat zien. Als ik vroeger een werk klaar had, stond ik waarlijk te trillen op mijn benen: ’t is af, ’t is goed! Nu blijf ik kalm. Ik ben kritischer voor mijn werk. Ik schilder nog altijd voor mijn plezier, maar soms vraag ik me af of ik nu misschien niet anders schilder, of ik me meer bewust ben van een publiek…”

“Ik kan door mijn leeftijd ook niet meer werken zoals vroeger; fysiek kan ik steeds minder. Vroeger werkte ik op mijn hurken of over de tafel gebogen, nu schilder ik al zittend in mijn zetel. Ik kan niet meer werken op grote panelen, maar mijn dochter brengt geregeld stukken karton of zelfs een stuk hout mee van het containerpark waarop ik kan schilderen. Recent ben ik beginnen werken met krijt – op aanraden van Rinus Van de Velde met van die dikke oliekrijtjes. Mijn opzet blijft dezelfde, maar door dat oliekrijt ondergaat mijn werk een evolutie. En die krijtjes werken heel makkelijk vanuit de zetel. Ik zie schoonheid in eenvoud. Ik schilder hondjes, meisjes op het strand en zelfs de supermarktbloemen op tafel. Mijn werk Bloemen van den Aldi was meteen verkocht. (lacht) Je ziet wat je ziet: je moet niet vragen wat het is. Ik denk dat het die eenvoud is die de mensen charmeert.”

Als ik één ding wil meegeven aan de jeugd, dan is het dat je meer kunt dan je beseft

“Als ik schilder, gaat het goed met me. Er was een periode in mijn leven dat ik mijn verfborstels links liet liggen en dat was tijdens de periode dat mijn dochter ziek was. In die donkere periode kon ik niet schilderen, maar door de expo vond ik weer plezier in mijn kunst. Dat heeft me echt een boost gegeven om opnieuw te schilderen. Intussen heb ik weer werken klaar.”

“Als ik door ouderdom niet meer kan schilderen, dan zal ik wel breien. Ik moet bezig blijven met mijn handen. Die drang om te presteren blijft. Ik woon in een serviceflat en zie heel wat mensen om me heen die het leven beu zijn. Ze vervelen zich dag in dag uit. ‘Zoek toch een hobby’, zeg ik dan tegen hen. Mijn appartementje is mijn schildersatelier. Mijn boeken en mijn schildergerei zijn de belangrijkste dingen die ik heb meegenomen van thuis. Zo kan ik me altijd bezighouden. Ik verveel me nooit. Als ik één ding wil meegeven aan de jeugd, dan is het dat je meer kunt dan je beseft. Je moet het gewoon proberen. Voor het nieuwe jaar wens ik dat alles goed gaat met mijn kinderen en kleinkinderen. Zij staan altijd op de eerste plaats. En ik hoop dat ook de schilderijen die ik nog aan het maken ben hun weg zullen vinden.” (lacht)