Food

Gå Nord is zo trendy dat het pijn doet aan je ogen

Evelien Rutten

02 feb 2017

Foodjournaliste Evelien Rutten geeft elke maand in Feeling haar onverbloemde, overheerlijke mening over de nieuwste restaurants en de laatste foodtrends. We zijn heel blij te kunnen melden dat er vanaf nu wekelijkse pareltjes van haar te lezen zijn op onze site. Evelien proeft voor en fileert haarfijn wat ze op haar bord krijgt. Geen greintje snobisme, maar eerlijke updates over wining-and-dining waar jij als lezeres van zult smullen. Deze week ging Evelien langs bij Gå Nord.

Als ik tijdens een restaurantbezoek nog twee andere recensenten zie tafelen, betekent dat maar één ding: we zitten in een hippe tent, een nieuwe place to be. Niet ‘gewoon’ hip, met wat ruw houten elementen en een logo in nostalgische belettering met twee gekruiste pijlen, maar überhip. Mocht de hipster police er binnenvallen met een klembord, zouden ze alvast volgende elementen kunnen aanvinken: barmannen met snor en lederen schort, mooi meisje in de bediening met ingetogen jaren ’80 outfit, ruw gekaleide muren met zichtbare bakstenen, bomen die binnen groeien, gelig schijnende gloeilampen, een bar in beige OSB-platen en een glazen rijpingskast met fotogenieke stukken rundvlees.

Dit is Gå Nord, lid van de nieuwe generatie restaurants waar styling en uitstraling even belangrijk, zo niet méér van tel zijn dan wat de koks bekokstoven in hun open keuken. In het Deens betekent Gå Nord ‘ga naar het Noorden’. Je hoeft gelukkig niet het vliegtuig te nemen naar Kopenhagen, de eindbestemming is in dit geval Antwerpen Noord. Het restaurant is een oud gerenoveerd koetshuis dat grenst aan Park Spoor Noord, een groen bedevaartsoord voor klein behuisde, tuinloze Antwerpenaren. Op warme zomerdagen lijkt het op voorhand altijd een goed idee om die richting uit te trekken, totdat je je een weg moet banen door de rumoerige mensenzee, op zoek naar een stoel en een drankje.

“Misschien is de binnenhuisarchitect wel vegetariër en is dit zijn wraak op de nietsvermoedende carnivoren die hier komen tafelen. “

Op het moment van mijn bezoek ligt het park er echter nog stil en bevroren bij. Het is middag en een lage winterzon schijnt door de metershoge ramen naar binnen, recht in de ogen van enkele pechvogels. Mijn tafelgenoot heeft spijt dat ze geen zonnebril bij heeft en komt dan maar naast mij zitten. Ook andere gasten schuiven met stoelen en tafels, weg van het brandende licht. Het verbaast me dat de rijpingskast met vlees pal voor het raam staat, in de vlakke zon. Wat gaat dat geven in juli? Misschien is de binnenhuisarchitect wel vegetariër en is dit zijn wraak op de nietsvermoedende carnivoren die hier komen tafelen. Op de website staat dat de keuken van Gå Nord een symbiose brengt tussen Scandinavische invloeden en de Japanse wabi-sabi filosofie. Vijf seconden Googelen en we weten dat we ons mogen verwachten aan een verlangen naar sobere ongekunsteldheid, gecombineerd met het gevoel van vergankelijkheid en de nostalgie die daarmee gepaard gaat.(kort moment van gewijde stilte)

Dat vraagt om een rustgevende cocktail. De From East to West (€ 14) met rye whiskey en gember komt in een hoog glas met rinkelende ijsblokjes: very soothing indeed. Er is nog geen mogelijkheid om à la carte te eten, enkel een vaste lunch in drie gangen aan € 39 (’s avonds vier gangen à € 52, vijf gangen à € 62 en zes gangen à € 72). De feestelijkheden beginnen met twee voortreffelijke appetizers, een heerlijke ponzu meringue met avocado & sesamzaadjes en een subliem, gerookt pompoensoepje. Qua timing gaat het vanaf dat punt bergaf. Een uur na binnenkomst krijgen we ons voorgerecht en nog een uur later ons hoofdgerecht. Gelukkig wordt het lange wachten telkens beloond met drie minuten vreugde, waarin we ons als uitgehongerde wolven storten op de verfijnde gerechten, die uitstekend zijn klaargemaakt. De kabeljauw met Indische kruiden heeft een cuisson die nagenoeg perfect is. Mijn botermals buikspek met allerlei variaties op pompoen is een kruising van comfort food en krachtige smaken. Het dessert belooft wortelcake, maar er komt iets met de smaak van Indische spekkoek, toevallig één van mijn lievelingscakes. De bediening en de timing lopen echter zo stroef, dat je haast zelf in de potten wilt gaan roeren. Het kan niet anders dan dat dit beginnersfouten zijn. Of wacht, misschien is het een oefening in verlangen naar vergankelijkheid.